~~~~~~~~~~~~~~~
30 Ocak 2024
Tecrit Edilemeyen Ahlar
24 Ocak 2024
Sorunsallık Denklemi
Gözlerin gözlerimle aşka tutuşsa, deniz kokardı ruhum. Ellerim kaybolsa avuçlarının ortasında kuşlar yuva yapardı göğsümün içine. Ah o ellerin, nasıl da çok sevmiştim ben! Söyleyemedim, söyleyemediğim onca duygu gibi. Şu an yanımda olsan neler söylerdim sana diye düşünüyorum. Susup kalır mıydım yine gözlerine bakınca yoksa şakır mıydım kuşlar gibi ellerin tavaf ederken yüzümün her köşesini? Mesela sadece seni de değil, tutup beni de anlatır mıydım sana? Yaralı çocukluğumu, tamam edemediğim yapboz parçası boşluklarımı? Mesela köşe başlarını tutmuş çiçekçilere neden küs olduğumu, ağaçların bir zamanlar sadece bir ağaç değil bana nasıl yuva olduğunu, anlatır mıydım? Ay ışığının aydınlattığı bir gecede dizlerine bıraktığım başım hafifler miydi içindekileri döküversem oracıkta sana, bilmiyorum. Bilecek kadar artık vaktim de kalmadı. Biz neden vardık, neden yok olduk, kimdik, neydik sorularıyla da boğuşmuyorum. Biz seninle bir deniz kenarında neden hiç kağıt helva yiyemedik, bir dönme dolaba binip neden yıldızlardan bir dünya dolusu şekiller çizmedik, çimenlere uzanıp bulutlara neden merdiven dayamadık, neden iki patates bir sulu boya alıp saçma patates baskıları yapmadık gibi daha ciddi konularım var benim. Bir de her gece uyutmaya, her gündüz avutmaya çalıştığım şu huysuz hasretlik..
Hamiyet Akan
21 Ocak 2024
Sen Sağır Kaldığından Beri Ben Dilsizim
Sana sarılamamak nasıl acıtıyor canımı bilir misin sen? Kimsenin uğramadığı kenar mahalle yetimhanesinde soğuk taş duvarların ortasındaymışçasına iki büklüm kalmış şu bedene tıkıştırılmış bir kalp taşıyorum içimde, üşüyorum. Sana sarılamayan kollarım kendi kendime dolanırken dünyada milyarlarca insan sarılıyor sevdiklerine. Ben selam durmuş fakir avuntusu mucizeler bekliyorum milyonda bir ihtimalle olur belki diye. Bu olsa olsa nergis olacağını sanan ısırgan otunun beklentisidir. Bir de dilim sussa kalemim susmuyor, yüreğim canıma okuyor. Şu şehirde yürüyeceğim yol kalmayınca düştüğüm başka şehirlerin yolları da yetmiyor artık bana. Oyalayamıyorum kalbimi sensizliğin boş uğultusunda. Seni sevmelere bir türlü tövbekar olmayı beceremiyorum. Geçen nabzıma baktı doktor nabzım dakika da yüz bin kere sen diye atmış. Şah damarımdan bile yakınken bu saçma uzaklığın cevabı yok lügatımda. Doktor da bunun çaresi henüz yok dedi tıpta. Kimselerin duymadığı cümleler biriktirdim sana, duymayı asla beceremediğin. Ben zaten ne beni sana, ne seni sana anlatabildim. İşte cebelleşip duruyorum anlatamadıklarımın ıstırabıyla. Sen sağır kaldığından beri ben dilsiz kaldım. Ayna satmaya çalışıyorum şimdilerde inip körler pazarına. Her sabah çiçeklerimin yanacağını bile bile inadına çiçek açıyorum senin yalancı baharında. Hiçbir kelime seni düşünürken, seni özlerken yüreğimin aldığı hali yetmiyor anlatmaya. Hep bu yüzden Kadıköy sahilinde kuşlar yere düşmeden ölüyorlar göklerde..
Hamiyet Akan
19 Ocak 2024
Şimdi Söyle Neredeyim Ben
Zaman mekan girebilir mi araya
Ya da ölüm gelse çevirebilir mi dünyanı ayaza
Kimim, neyim, neredeyim sorma bana
Bak koca çınarı sallayan rüzgarım ben
Toprağın bağrında sürgün veren bahar çiçeğiyim
Tenine usul usul düşen yağmurum ben
Dağların zirvesinden çağlayan suyun neşeli kahkahasıyım
Pando ormanıyım etrafında köklenip duran
Serinlediğin denizin mavisi, tırmandığın dağların zirvesiyim
Yaktığın ateşten çıkan her kıvılcımın sesiyim
Ufuk çizgisindeki sonsuzluğum gözlerine nakşeden
Sen bilmesen de süzülürüm tüm hücrelerinden
Şimdi diyebilir misin ki yoksun sen
Hamiyet Akan
04 Kasım 2023
Hasret Çıkmazı
20 Haziran 2023
Sana Açılıyor Göz Kapakları Hayatın
işte bir gece yarısı daha sensizliği doğurmakta
yine özlemin çığlıklara karışmakta
rüzgar penceremin perdesiyle raksa tutuşmuş
elimdeki kahvem buz tutmakta
odamın içini doldurmuş dalgaların uğultusu
senin yokluğunda gün geceye, gece güne dolanıyor
uyku diye yattığım, gün diye uyandığımsın
her sabah nasılda sana açılıyor gözkapakları hayatın
yokluğunda kuşlarla konuşuyorum çokça
çiçeklerimin kenarına konan bir kumru
ulu orta öpüşlerini bırakıyor sardunyalarıma
martılar maviyi kucaklayıp konuyor balkonuma
ben yine şiirler yazıyorum sana dair
şiir yazmak kolay iş sevgilim
özlemekten çok daha kolay
sözcüklere uzanıyor da parmaklarım
bir sana uzanıp tutunamıyor
seni özledikçe içimden sözcükler fışkırıyor
ve tüm sözcüklerin başı sonu yine sana varıyor
hayatın çalkantısına kapılmış gidiyorum
her hücrem yokluğunun girdabında
boğulmadan tutup çeksen beni kıyına
belki olurduk iki çakıl taşı bir sahil kasabasında
Hamiyet Akan
20.06.2023
03 Ocak 2023
Bir Gün
Beni ararsan
Sana esir düştüğüm saatlerde ara
Kendini yazdırdığın takvimlerde ara
Gücümün tükendiği yolların ıssızlığında
Kızıl bir goncaya akan bülbülün kanında ara
Beni ararsan
Verdiğim onurlu kavgamda ara
Göğsümde taşıdığım sonsuz mavilikte ara
Düşüp yıkılmadığım bir meydanda
Sırtıma sapladığın hançerde ara
Beni ararsan
Yaktığın ıssız dağ ateşinde ara
Hücrelerimin etrafa saçılan kıvılcımlarında ara
Ruhumu savuran poyrazlarda
Kor alevlerle sana yanışlarımda ara
Beni ararsan
Kuytuda açan bir çiçekte ara
Boynu bükük asil duruşlarda ara
Yağmur düşürmemeye ant içmiş bulutlarda
Yeleleri rüzgarlı ormanlarda ara
Beni ararsan
Devrim olan gülüşlerinde ara
Kanyon yeşili gamzende ara
Dönüp baktığın aynaların izdüşümünde
İnkarlarda değil ikrarlarda ara
Hamiyet Akan
03.01.2023
18 Kasım 2022
Gitme Kal Benimle
gitme kal benimle
deniz güneşin dudaklarından öpene kadar
gün batıp yeniden doğana kadar bekle
sağım solum seninle ışıyana kadar
ışığınla ruhum hayat bulana kadar bekle
gitme kal benimle
yağmur bulutları gidene kadar
ellerim avuçlarında ısınana kadar bekle
buğulanan camlar çözülene kadar
radyoda çalan müzikler susana kadar bekle
gitme kal benimle
demlikteki kahve bitene kadar
kahve kokusuyla sarhoş olana kadar bekle
dudaklarımızdan yudum yudum içene kadar
her yudumda aşka karışana kadar bekle
gitme kal benimle
diyemediğim onca sözü diyene kadar
dilim çözülene kadar bekle
ağlaya ağlaya susana kadar
sustuğum yerde sen konuşana kadar bekle
gitme kal benimle
göğsünde ben uyuyana kadar
kokun içimi tavaf edene kadar bekle
gözlerim sana açılana kadar
gözlerinde huzuru içene kadar bekle
gitme kal benimle
kış ayazını yitirene kadar
titreyen içime bahar yürüyene kadar bekle
takvimler gülümsetene kadar
aylar yıllara değil de
sen bana karışana kadar bekle
Hamiyet Akan
18.11.2022
16 Kasım 2022
Sahne Arkası
11 Kasım 2022
Merhaba Canım Gözlerin
Bir çift gözde nasıl hayat bulur insan, nasıl dünyadaki tüm zamanları durdurur, nasıl siler tüm dertleri o anda...
Gözlerine baktım bugün hem de derin derin. Sandım ki
cennet bahçesine düştüm dünyada. Kalbi gülümser mi insanın, gülümsedi tepeleme
dolu bir sevdayla. Gözlerine baktığımda anladım ki ben nefesimi tutup beklemişim
bunca zaman, boğulmuşum nefessizlikten, sensizlikten. Bir müptela gibiyim
gözlerine, baktıkça geçiyorum başka boyutlara. Koşul yok, sınır yok, gözlerine
baktığım topraklarda yasak yok. Alabildiğine koşuyorum durdurabilecek kimse
yok. Ben gözlerine her baktığımda mağlup oluyorum bile isteye sevdana. Tek
kelime etmeden, dokunuşlar olmadan teslimiyet bayrağını çekiyorum gözlerinin
vatanında. Bir dağ yamacında durup, içine dolan serin rüzgara kollarını açarsın
da bir ferahlık dolar ya göğsüne, işte öyle bir şey gözlerin. O taze havanın
ciğerlerimdeki dansına bıraktığında kendimi iller, göller kıtalar aşarım
olduğum noktada. Denizler, okyanuslar benim olur. Açıktan gemiler geçer sonra
dönüp gelirler kıyıma huzuru boşaltırlar. Ne hoş ey Tanrım, içime dolan bu
duygu ne hoş derim. Dualar ederim gözlerinin yamacında, şükür secdelerine
kapanır yüzüm o uçsuz vahada. Gözlerin dudaklarımın kenarına yapışıp kalan
tebessümdür ılık ılık ve dünyama çokça aydınlık. Ey Aşk, martılar gibi yurtsuz
şu ruhuma yurt bellemişim gözlerini, nereye gitsem gözlerinedir dönüşlerim.
Gözlerinde bir şehir ateş altında, şiir sıkmışlar üzerime delik deşik olmuş
içim aşkından. Bak yine bugünde her gün gibi gözlerinden başlıyorum hayata.
Merhaba canım gözlerin, merhaba canım Aşk, merhaba!
Hamiyet Akan
10.11.2022